ZKE.440.75.2019

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) w zw. z art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1781) w zw. z art. 12 pkt 2 i art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 ze zm.) oraz art. 57 ust. 1 lit. a) i f) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018 str. 2) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pani K. D., na przetwarzanie jej danych osobowych przez O. S.A., N. S.A. i G. S.A., Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych,

umarza postępowanie.

UZASADNIENIE

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pani K. D., zwanej dalej ,,Skarżącą”, reprezentowanej przez pełnomocnika – radcę prawnego,  A.M. z Kancelarii Radcowskiej […], na przetwarzanie jej danych osobowych przez O. S.A., zwanej dalej ,,O.”, N. S.A., zwanej dalej ,,N.” i G. S.A., zwanej dalej ,,G.”. Z treści skargi wynika, że […] lutego 2014 r. E., zwany dalej ,,E.” wystąpił z pozwem przeciwko K. Do. o zapłatę wierzytelności, którą […] grudnia 2013 r. nabył od P. Sp. z o.o., zwanej dalej ,,P.”. Pozew ten został uzupełniony przez powoda poprzez wskazanie Skarżącej jako osoby pozwanej. Sąd Rejonowy L. wydał […] kwietnia 2014 r. nakaz zapłaty przeciwko Skarżącej – sygn. […], od którego to Skarżąca wniosła sprzeciw, w którym podniosła zarzut błędnego określenia nazwiska pozwanej – zamiast Do. było D. oraz brak zawarcia przez Skarżącą umowy z P. na mocy której powstało zobowiązanie. Sąd Rejonowy dla Ł. rozpoznając sprzeciw Skarżącej, wezwał stronę powodową do sprecyzowania danych strony pozwanej, gdyż wskazane przez powoda dane (imię, nazwisko oraz numer PESEL pozwanej) były rozbieżne z tymi figurującymi w bazie PESEL. W wyniku nieuzupełnienia ww. braków w terminie postanowieniem z […] stycznia 2015 r. Sąd odrzucił pozew z uwagi na pozwanie osoby nieistniejącej. Pomimo odrzucenia pozwu przez sąd, G., nadal przetwarza dane osobowe Skarżącej, tj. imię, nazwisko oraz adres zamieszkania, wysyłając jej wezwania do zapłaty, pomimo tego, że dłużnikiem jest zupełnie inna osoba, tj. pani K. Do. Skarżąca cyt. ,,pisemnie zwracała się do G. z żądaniem zaprzestania przesyłania korespondencji, a także z żądaniem udzielenia jej informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-5 u.o.d.o. i uśnięcia jej danych ze zbioru danych G. Odpowiedzi udzielane przez ww. podmioty były przygotowane szablonowo, zwierały zdawkowe informacje i pomijały istotę żądania”. Uzupełniając skargę pełnomocnik Skarżącej wskazał, że skarga dotyczy nie tylko G. ale również O. będącym następcą prawnym P. oraz E. w związku z czym zażądał usunięcia danych osobowych Skarżącej również i przez te podmioty.

W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w niniejszej sprawie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił następujący stan faktyczny:

1. W wyjaśnieniach z […] grudnia 2017 r. G. wskazał, że działając w imieniu E. podejmował działania windykacyjne, a dane osobowe Skarżącej w postaci adresu zostały pozyskane od firmy J. S.A., która na ich zlecenie realizowała cyt. ,,usługę aktualizacji danych adresowych dłużników z ogólnie dostępnych zasobów. Firma dostarczyła Spółce adres Skarżącej jako daną osobową należącą do p. K. Do. W związku z powyższym w wyniku pomyłki spowodowanej zbieżnością nazwisk między Skarżącą oraz dłużniczką, pozyskany adres został dodany jako adres dłużniczki”. Jednocześnie G. potwierdził, że Skarżąca zwracała się do nich o zaprzestanie przetwarzania jej danych osobowych oraz poinformował, że dane jej cyt. ,,zgodnie z przesłanym wnioskiem zostały usunięte ze zbiorów danych niezwłocznie po tym jak potwierdzono w sposób nie budzący wątpliwości, że należą one do innej osoby niż wyżej wskazana dłużniczka”. G. oświadczył, że obecnie nie prowadzi działań windykacyjnych wobec Skarżącej.
2. Wyjaśnieniami z […] grudnia 2017 r., działający w imieniu E. – N., wskazał, że wierzytelność przysługująca mu w stosunku do pani K. Do. obsługiwał G. na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa oraz łączącej ich umowy zlecenia zarządzania całością portfela inwestycyjnego E. obejmującego sekurytyzowane wierzytelności. Wyjaśnił, że G. prowadził działania zmierzające do odzyskania należności od jego dłużniczki – K. Do. E. poinformował, że na skutek błędu spowodowanego rozbieżnością nazwisk, adres Skarżącej został omyłkowo dodany jako adres jego dłużniczki. Jednocześnie oświadczył, że cyt. ,,nie prowadzi działań windykacyjnych wobec Skarżącej” oraz że dane Skarżącej cyt. ,,zgodnie z przesłanym wnioskiem zostały usunięte ze zbiorów danych niezwłocznie po tym jak potwierdzono w sposób nie budzący wątpliwości, że należą one do innej osoby niż wyżej wskazana dłużniczka”.
3. W wyjaśnieniach z […] grudnia 2017 r. O. oświadczyło, że cyt. ,,nie przetwarza danych osobowych Skarżącej. W przedmiotowej cesji wierzytelności były podane dane innej osoby (pani K. Do.) (…) Spółka nie dokonywała uzupełnienia czy sprostowania przekazanych wraz z wierzytelnością danych osobowych, powodujących przepisanie wierzytelności do danych osobowych Skarżącej”.

W tym stanie faktycznym Prezes Urzędu  Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Z dniem 25 maja 2018 r., wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1000), Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych stało się Urzędem Ochrony Danych Osobowych. Postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed 25 maja 2018 r. prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, na podstawie ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.) zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.), zwanym dalej ,,Kpa”. Wszelkie czynności podejmowane przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych przed 25 maja 2018 r. pozostają skuteczne (art. 160 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych).

Stosownie do art. 57 ust. 1 lit f) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018 str. 2), bez uszczerbku dla innych zadań określonych na mocy niniejszego rozporządzenia każdy organ nadzorczy na swoim terytorium rozpatruje skargi wniesione przez osobę, której dane dotyczą, lub przez podmiot, organizację lub zrzeszenie zgodnie z art. 80, w odpowiednim zakresie prowadzi postępowania w przedmiocie tych skarg i w rozsądnym terminie informuje skarżącego o postępach i wynikach tych postępowań, w szczególności jeżeli niezbędne jest dalsze prowadzenie postępowań lub koordynacja działań z innym organem nadzorczym.

Na wstępie wskazać należy, że Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wydając decyzję administracyjną zobowiązany jest do rozstrzygania w oparciu o stan faktyczny istniejący w chwili wydania tej decyzji. Jak podnosi doktryna „organ administracji publicznej ocenia stan faktyczny sprawy według chwili wydania decyzji administracyjnej. Reguła ta odnosi się także do oceny stanu prawnego sprawy, co oznacza, że organ administracji publicznej wydaje decyzję administracyjną na podstawie przepisów prawa obowiązujących w chwili jej wydania (…). Rozstrzyganie w postępowaniu administracyjnym polega na zastosowaniu obowiązującego prawa do ustalonego stanu faktycznego sprawy administracyjnej. W ten sposób organ administracji publicznej realizuje cel postępowania administracyjnego, jakim jest urzeczywistnienie obowiązującej normy prawnej w zakresie stosunków administracyjno-prawnych, gdy stosunki te tego wymagają” (Komentarz do ustawy  z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego M. Jaśkowska, A. Wróbel, Lex., el/2012).

Ponadto, w wyroku z dnia 7 maja 2008 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 761/07, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż „badając bowiem legalność przetwarzania danych osobowych, GIODO ma obowiązek ustalenia, czy na datę wydawania rozstrzygnięcia w sprawie dane konkretnego podmiotu są przetwarzane oraz czy czynione to jest w sposób zgodny z prawem”.

Odnosząc powyższe do ustalonego stanu faktycznego, podkreślić należy, że decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia, jakie musi być wydane w przedmiotowej sprawie, ma okoliczność, że dane osobowe Skarżącej nie są obecnie przetwarzane przez żaden ze wskazanych w treści skargi podmiotów. Stwierdzić zatem należy, że postępowanie stało się bezprzedmiotowe i w związku z czym należy je umorzyć.

W tej sytuacji niniejsze postępowanie podlega umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 Kpa, wobec jego bezprzedmiotowości. Zgodnie z ww. przepisem, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości lub w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości lub w części. Brzmienie powołanej regulacji nie pozostawia wątpliwości, iż w razie stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania organ prowadzący to postępowanie obligatoryjnie je umarza. Jednocześnie w literaturze przedmiotu wskazuje się, że bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 Kpa oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty (B. Adamiak, J. Borkowski „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz” 7 wydanie Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2005 r., str. 485). Takie samo stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 27 lutego 2008 r.  (III SA/Kr 762/2007): „Postępowanie staje się bezprzedmiotowe, gdy brak któregoś   z elementów stosunku materialnoprawnego, co powoduje, że nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie co do istoty”.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Na podstawie art. 127 § 3 Kpa od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.